BLAVOTINI seu BLOETINI

BLAVOTINI seu BLOETINI

militaris factio, in castris Flandriae Comit. Philippô Augustô in Gallia regnante. Wilh. Armoricus Philipp. l. 2. et 9. hâc voce videtur innuere appellatam fuisse gentem, eam Flandriae partem, quae Furnas spectat, incolentem, ubi et Ysangrinos collocat:

Inde movens iterum classis legit aequoris undas,

Quod Bloetinorum candentia litora lambit,

Quaque marescosos extendit Flandria campos,

Et qua bellipotens media inter proelia terram

Sulcat Isangrinus, gladiô munitus et hastâ,

Qua sola Furnus arat finibus vicina marinis.

Et l. 9.

Iam sua per speculas Bloetinus signa levavit

Omnis Ysangrinus, Furnites, Belga sub uno

Coetu, Ferrando Coniti se consociârunt etc.

Bellicâ virtute et animi magnitudine praestitisse, docet Lamb. Ardensis, ubi de bello a Mathilde Lusitana Philippi Flandriae Comitis vidua Furnensibus illato, Eo maxime, inquit, quod Blavotinos numquam domare vel subiugare potuit. Eto aliô locô, Aliique parentes eius amici, utpote viri fortes ausim dicere Blavotinorum patres atque auctores. Nomen a Blavotorum familia deducunt Meierus an. 1206. et Malbrancus l. 11. de Morinis c. 7. Certe in Charta Philippi Alsatii Flandr. Comitis ann. 1181. apud Miraeum in Dipl. Belg. l. 2. c. 44. Riguardus Blavoet de Furnis subscripsit, uti adnotavit Car. du Fresne Glossar.